WIE OPKOMT VOOR ONZE KINDEREN MOET WEL EEN GOED MENS ZIJN

De actie tegen de kinderboekenschrijver begon op een aan Forum voor Democratie gelieerde reactionaire website en groeide al snel uit tot een hetze. Voor Wybren van Haga was dit het sein om op de kar te springen. Het is immers verkiezingstijd. Dan moet je de boot niet missen.

Wybren is geen kinderlokker, maar kiezerlokker. Hij surft uit electorale overwegingen mee op het gesundes Volksempfinden. In zijn potentiële achterban gonst het bovendien van theorieën over pedofiele samenzweringen. Ook daar moet een all round politicus op inspelen. Kamervragen dus en daarna liefst zoveel mogelijk heisa.

Een goed mens
Eigenlijk is wat Van Haga doet een variatie op de act van de politicus die in verkiezingstijd kindertjes kust. Ook dictators zijn daar gek op, maar dan zonder verkiezingen. Wie zo lief is voor kinderen moet wel een goed mens zijn, stralen ze daarmee uit. Ik begrijp nu ook waarom Van Haga’s vastgoedbedrijf annex huisjesmelkerij Sjopperdepop BV heet. Dat lijkt op ‘sapperdeflap’, de krachtterm van Pipo de Clown, een echte kindervriend. Dat moet wel vertrouwen wekken….

Odyssee
Over een maand mogen we naar de stembus voor de statenverkiezingen. Van Haga’s partij doet mee en wil uiteraard zoveel mogelijk zetels veroveren. Daarom zoekt hij publiciteit en dat lukt hem prima. Iedereen weet nu wel wie hij is. De naamsbekendheid van zijn nieuwe partij laat echter nog te wensen over. Van mij zult u die naam niet horen. Die partij is niet zomaar ontstaan, maar een resultaat van Van Haga’s odyssee in ons politieke landschap. Hij begon in Haarlem als VVD-raadslid en promoveerde voor die partij naar de Tweede Kamer. Daar begonnen de problemen.

Belofte
Eerst viel het nog wel mee; hij werd met drank op achter het stuur betrapt. Dat kostte hem €5000,- boete en een werkstrafje. Daarna kwam hij in botsing met de gemeente Amsterdam, omdat hij zich als Sjopperdepopbaas niet aan de regeltjes hield. De VVD liet toen een integriteitsonderzoek uitvoeren, daar heeft die partij veel ervaring mee. En sapperdeflap: Van Haga bleek integer. Hij mocht fractielid blijven als hij beloofde zich niet meer met de dagelijkse leiding van zijn Sjopperdepop BV te bemoeien. Dat beloofde hij, maar in al zijn integriteit vergat hij die belofte. Hij werd geroyeerd, maar bleef op zijn kamerzetel zitten.

Gepeupel
Alleen is maar alleen, dus keek hij om zich heen. Hij sloot zich aan bij Forum voor Democratie en kwam na verkiezingen voor die partij in de kamer. Al snel bevielen de fratsen van Thierry hem niet meer en scheidde hij zich af. En nu komt het er op aan. Kan hij de concurrentie aan met Baudet, Ja21, BBB, PVV en wat zich nog meer aandient aan rechts-populistisch gepeupel? Ik geef hem een goede kans. Deze week scoorde hij al twee keer in de publiciteit, eerst met die schrijver, daarna omdat hij afspraken schond als lid van de enquêtecommissie corona. Sjopperdepop nog aan toe!

Zoveel ondankbaarheid
We gaan de komende weken vast nog veel van hem horen, want hij is, om maar eens wat te noemen, een kampioen-kamervragensteller. In zijn eentje houdt hij een leger ambtenaren aan het werk met het bedenken van antwoorden. En dat terwijl hij in zijn verkiezingsprogramma nadrukkelijk uit is op een kleine overheid. Hij heeft een fijn instinct voor de juiste onderwerpen. Neem bijvoorbeeld de vragen die hij vorig jaar aan de staatssecretaris van asielzaken stelde: ”Bent u bekend met het bericht dat ondankbare asielzoekers in hongerstaking zijn gegaan vanwege ‘slecht eten’? Wat vindt u van zoveel ondankbaarheid? Kunt u een gedetailleerd antwoord geven op deze vraag? Deelt u de mening dat dat klagen over prima maaltijden in nota bene een hotel geen enkele pas geeft als je stelt gevlucht te zijn voor oorlog en geweld? Zo ja, kunt u de duidelijke boodschap uitzenden dat inpakken en wegwezen bij zoveel ondankbaarheid en geklaag de beste optie is?’

Dit is stemmingmakerij tegen asielzoekers van hoog niveau. Die gaat er in als koek bij de potentiële achterban. Maar niemand schiet er iets mee op behalve Van Haga zelf. Met zulke vragen is het altijd scoren: eerst als je ze stelt, daarna als je kunt gaan schelden op de antwoorden. Met wat mazzel krijgt hij die nog voor de statenverkiezingen.

Geframed
Bedriegen, insinueren, stoken, anderen de maat nemen, Van Haga gunt het zichzelf. Maar als hij zelf kritiek krijgt is hij lichtgeraakt. Toen een GroenLinks-statenlid in Groningen zei dat rechtse populisten alleen maar uit zijn op het aanwakkeren van tegenstellingen maar nooit met oplossingen komen, klom hij onmiddellijk in de pen: of de minister van Binnenlandse Zaken het ook niet schandalig vond dat rechtse politici hier als populistisch werden geframed. Had de commissaris van de koning niet een eind horen te maken aan dit opruien en beschimpen? Die rechtse politici waren er immers niet bij om zichzelf te verdedigen?

Lege bankjes
Van Haga had een punt: de zeven Forumleden die vier jaar geleden in de Groninger staten waren gekozen en die arme rechtse politici hadden kunnen verdedigen zijn allemaal met ruzie vertrokken. Lege bankjes in de statenzaal staren de kiezers aan, in afwachting van de komst van een nieuwe bruine wolk na de verkiezingen in maart.

Tolerant voor zichzelf, onverdraagzaam jegens anderen – schrijvers en politieke tegenstanders de mond snoeren – zo kennen we onze politieke rattenvangers. En dapper waken over onze kindertjes natuurlijk.