WE WAREN AL TROTS OP DE BOER, MAAR HET KAN NOG TROTSER

Lang niks gehoord van de Nederlandse boer. Hij zal toch niet ziek zijn? Op de valreep van 2022 wil ik een lans voor hem breken. Dat komt omdat ik zelf van boerenafkomst ben: een van mijn overgrootvaders, ook een Bergstra, was boer. Aan hem heb ik mijn boerenverstand te danken en ook dat ik maar een gewone boerenlul ben. Daar ben ik trots op: Proud to be a farmer heet dat tegenwoordig.

De lans om te breken

Dat ik geen boer ben geworden is omdat mijn grootvader de ouderlijke boerderij niet kon overnemen. Zijn gezondheid was te zwak. In arren moede is hij toen maar tandarts geworden; de familie zag het met lede ogen aan. Wat een neergang. Als ik het afgelopen jaar op tv een boer bitter hoor klagen over het onrecht dat zijn vierjarige zoontje hem niet kan opvolgen, dan voel ik met hem mee. Ik had 70 jaar geleden dat zoontje kunnen zijn. Bij mij was het domme pech, bij die boer is het een schande. Erfopvolging onder boeren is een grondrecht.

Leugen
Vaak staat er een aangeslagen boerin naast zo’n klagende boer. De erfopvolger in kwestie zit ernaast op een driewieler en verklaart desgevraagd dat hij graag boer wil worden. Jammer, kan niet. De boerin vindt het vreselijk. Heb je daarvoor een zoon gebaard? Het is uiteraard allemaal de schuld van de groene maffia die de boeren wil uitroeien en daarvoor het stikstofprobleem heeft bedacht. Maar stikstof is helemaal geen probleem, het is een louche uitvinding van Brussel.

VOOR BOEREN GELDT NET ALS VOOR KONINGEN HET RECHT VAN ERFOPVOLGING. DIT HEET HET BOERENERFRECHT

Tranen
De lage grondwaterstand is al evenmin een probleem. Mestprobleem? Alweer zo’n Brusselse uitvinding. Vernietiging van het bodemleven? Afname van de biodiversiteit? Gezeur. De boer is als natuurmens juist dol op dieren. Daarom heeft hij er zoveel. Allemaal krijgen ze een optimale verzorging. Met tranen in de ogen haalt hij de kalfjes bij de koe weg als de veewagen ze voor de slacht komt halen. In de varkensstallen is het een gezellig geknor tussen de stalen rekken. Als die zeugen het niet naar de zin hadden zouden ze niet zo vet worden en zoveel biggen baren. En ga zo maar door voor kippen, nertsen, eenden, schapen en geiten.

Lust voor het oog
On top of it all wordt ook nog geklaagd over de verwording van het landschap. Dat zou de schuld zijn van de boeren. Allemaal niet waar. Wat is er mis met biljartlakens? Het landschap is nog steeds mooi. Magnifieke maisvelden bezorgen de recreant beschutting. Soms komt hij ook nog bloemrijke akkerranden tegen, een gratis lust voor het oog. Alles dankzij de boer. Dan te bedenken dat dit alles een keur aan oergezonde producten oplevert waarmee wij ons dankzij een wereldberoemd agrarisch vakmanschap spotgoedkoop kunnen voeden. Wat hebben al die mensen toch te zeuren? Van grutto’s kun je niet eten.

ZONDER AKKERS GEEN BLOEMRIJKE AKKERRANDEN

Laatste lolletje
De voormalige staatssecretaris/landbouwminister Henk Bleker had het door: het is een complot. “De randstad is er op uit de levensstijl van het platteland te vernietigen.” Hij zei dat onlangs op tv en voegde er aan toe: “Ze willen ons alles afpakken, zelfs de Zwarte Cross.” Oei! Dat is zo ongeveer het laatste lolletje dat het platteland gegund is. Samen met de paasvuren, een fijne saamhorigheidsbevorderende traditie, waarbij zo weinig mogelijk CO2 wordt uitgestoten dankzij een zorgvuldige stapeling van de paasbulten. Omdat ik zelf op het platteland woon wil ik ook nog wijzen op een waardevolle oudejaarstraditie: het carbidschieten. Heel de oudejaarsdag staan er mannen en een enkele vrouw oorverdovend met antieke melkbussen te knallen zodat de ruiten tot op kilometers afstand in hun sponningen trillen. Morgen is het weer zover. Wij genieten volop mee. Wedden dat dit prachtige gebruik binnenkort ook wordt verboden?

BOEM!
BOEM!
BOEM!

Bezet
Vaak wordt vergeten dat de inspanningen van de boeren gepaard gaan met grote persoonlijke offers. Helaas zijn er in onze verwende wereld nog maar weinig vrouwen te porren voor het keiharde boerinnenbestaan, zodat menig jonge boer zonder vrouw blijft zitten. Gelukkig probeert het tv-programma Boer Zoekt Vrouw al sinds 2004 de nooddruftige agrariërs aan de vrouw te helpen. De boeren in kwestie willen eigenlijk allemaal Yvon Jaspers hebben, maar die is al bezet. Gelukkig zijn er genoeg vrouwen van de tweede keus die over de bezwaren van het boerenbestaan heen willen stappen als dat ze de kans geeft te schitteren op het scherm. Inmiddels zijn dankzij het fameuze programma maar liefst 90 opvolgers geboren.
Baby boertje doen?”
“Burp.”

….boertje…

Boerenbabe
Maar de grootste klapper moest nog komen: Caroline van der Plas. Niet Yvon, maar Caroline is de enige echte boerenbabe. Moeder en vrouw tegelijk van alle boeren. Ze hoefde er niet eens voor mee te doen aan Boer zoekt vrouw. Plots was ze daar, verrezen uit het niets, en sloot alle boeren in de armen. Geraffineerd werpt ze zich in ons parlement op voor hun belangen, daarbij niet gehinderd door gebrek aan charme, aplomb en welbespraaktheid. Nooit hoor je haar praten over de vijf miljard Europese subsidie die jaarlijks naar onze boeren gaat of over de boeren die omschakelen naar een landbouw die wel Brussels lof kan oogsten. Wel uit zij klacht na klacht over de verschrikkingen onze boeren aangedaan. Tot grote vreugde van haar achterban, die dat ook altijd al vond. Deze parlementaire aanwinst doet in april met haar BoerBurgerBeweging mee aan de verkiezingen van de provinciale staten. Alle provincies pikt ze in, en daarmee ook de Eerste Kamer, van waaruit ze onze wetgeving kan lamleggen. Gans het raderwerk staat stil als haar machtige arm dat wil.

Brussels Lof

Kwaliteit
Boeren spreken als vanouds tot de verbeelding. Dat beeld is gemengd. We kennen uitdrukkingen als boerenkinkels, boerenkaffers, boerenbedrog, boerentrien, boers, boertig. Je deelt geen compliment uit als je zegt: wat een boer is dat. Daar staat tegenover dat talrijke beroepsgroepen zich graag spiegelen aan de boer: ze noemen zich groenteboer, platenboer, sigarenboer en kolenboer. Boerenjongens is een lekkernij en eerlijk boer’nbrood is echt en gezond. Maar het meeste respect hebben we toch allemaal voor het boerenverstand.

AAN DAT BOERENVERSTAND VALT NIET TE PEUTEREN

Meer boeren
Boeren zijn boerenslim. Dat weten ze en daar zijn ze ontzettend trots op. Ik las tijdens de protesten op hun spandoeken: Gezond boerenverstand is wat mist in dit land. Het moet haast wel waar wezen, al impliceert deze tekst dat er ook ongezond boerenverstand bestaat. En dan moet ik helaas tot een bedroevende conclusie komen: aan dat ongezonde verstand valt maar niet te peuteren dat Nederland niet minder, maar meer boeren nodig heeft bij de andere landbouw die wordt gevraagd: minder industrieel, kleinschaliger, milieuvriendelijker en arbeidsintensiever. Zoonlief hoeft heus geen tandarts te worden zoals mijn beklagenswaardige opa, hij kan meteen aan de slag op de boerderij.

Terreurtractoren
Als Caroline en al die boeren dat nou ook eens in het snotje kregen hoefden ze er niet meer op uit te trekken met hun kolossale terreurtractoren. Die zouden ze zelfs kunnen afschaffen, want die zijn na de omschakeling ongewenst. Die tractoren kosten tonnen, dus dat scheelt ze kapitalen – en ons ergernis. Als ze met hun gezonde boerenverstand dan ook nog die omgekeerde vlaggen en de Farmers Defense Force oprollen, dan worden we nog veel prouder op onze farmers dan we al waren.

4 reacties

Naar het reactie formulier

    • Jos Riemersma-Tonnaer op 2 januari 2023 om 19:51
    • Reageer

    Met heel veel plezier heb ik deze verhalen gelezen.
    Menigmaal zelfs hard om gelachen. Wat boerenwerk is daar kan ik van meepraten als boerendochter.
    Mijn vader was er van overtuigd dat wij, mijn zus en ik, het hele jaar op school doorbrengend, een luizenleven hadden.
    In de vakanties moest er gewerkt worden, de uitdrukking kinderarbeid was nog niet uitgevonden.
    Gelukkig werden wij in onze beroepskeuze volledig vrij gelaten en konden wij studeren.
    Nooit of te nimmer werden we aangespoord om boerin te worden. De liefde voor buitenwerk/tuinieren is mijn lust en mijn leven. Is de kiem hiervoor op de boerderij ontstaan? Wie zal het zeggen ?

    • Janneke Harmsma op 1 januari 2023 om 16:07
    • Reageer

    Uit mijn hart gegrepen beschouwing. Ik mis alleen de heerlijke geur die er rondom en in boerderijen kan hangen. Die zware ammoniak dampen,onvergetelijk.

    • Menno Samplonius op 31 december 2022 om 18:11
    • Reageer

    Als jongetje logeerde ik zomers vaak bij mijn oom Dik en mocht meerijden op zijn (kleine) Deutz tractor. Hij runde jarenlang het bescheiden familiebedrijf in Oldelamer met zijn oudere zuster, mijn tante Mag. Logeren bij oom Dik en tante Mag was een feest voor dit stadsjongetje. Laten vertroetelen door tante en boerenwerk doen met oom. Als mijn oom aan het maaien was, reed hij langzaam en speurde het land af op zoek naar nesten van weidevogels. Hij raakte zelden een nest met de maaibalk. Hij hield van het boerenleven, was een echte natuurman en was met zijn 16 koeien geen slaaf van de Rabobank. Zijn koeien waren ook gek op hem, want hij was een zachtaardig mens die zijn beestjes vaak aaide. Hij werkte 7 dagen in de week, maar haast had hij nooit. Mijn oom en tante zijn stokoud geworden, 96 en 99 jaar. Als ik aan boeren denk, dan denk ik het liefst aan hen.

    • Bas Verwey op 30 december 2022 om 12:33
    • Reageer

    Dat er een echte boer in jou schuilgaat blijkt al uit de imponerende naam Bergstra: echte Fries van het platteland, die meent alles vanaf een enkele overgebleven terp te kunnen overzien. Of verwijst die naam naar de bergen werk die jouw voorvaderen hebben verzet toen ze nog goed boerden?
    Ik verheug mij op een nieuw boertig jaar met Zijzee!

Laat een antwoord achter aan Bas Verwey Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.