Vroeger zeiden mijn vrienden en ik al tegen elkaar: hoe dommer hoe gelukkiger. Zelf waren we natuurlijk doodongelukkig.
Bij die gelukkige mensen zag ik overigens alleen meisjes en vrouwen voor me. In talloos veel miljoenen, een mer à boire zo te zeggen. Hoe dom kun je zijn. Vermoedelijk was ik beïnvloed door Toon Hermans, die zong over Marietje die ‘voelt hoe d’r hart in haar jumpertje klopt bij zigeunermuziek’. Vertederend toch, zulke vrouwtjes? Ooit gehoord van mannen met harten in jumpertjes? Nou dan. U begrijpt, ik was een onversneden seksist.
Evolutie
Natuurlijk geloofden we ook niet in god. We vonden dat je wel oerdom moest zijn om nu nog te geloven. Van middeleeuwers konden we dat nog billijken, maar na de evolutietheorie kon dat echt niet meer. Dat we om ons heen steeds meer ongelovigen zagen sterkte ons in deze opvatting. Maar onlangs las ik in de krant dat het aantal gelovigen weer toeneemt. De paus was nog niet dood of god veerde op. Worden we nu gelukkiger met z’n allen? Het moet haast wel.
Nieuwe fiets
Zelf ben ik ook een poosje gelovig geweest. Dat was toen ik rond mijn tiende catechisatielessen kreeg van een oudere juffrouw, die tegen betaling alle openbare scholen in de stad afreisde met de blijde boodschap. Haar verhalen over god en die vreselijke afgod Baäl gingen erin als koek. De uitdrukking ‘als Gods woord in een ouderling’ kende ik toen nog niet, maar was beslist van toepassing. ‘s Avonds lag ik in bed te bidden. Ik smeekte de lieve heer om een nieuwe fiets voor mijn verjaardag. Om maar eens wat te noemen.
Afdelingsvergadering
Later zat ik wel eens als verslaggever bij vergaderingen van het CDA. Steevast begonnen die met een gebed waarin de voorzitter de zegen van heer over de vergadering afsmeekte. Aha, dacht ik, op die fiets. Kwam het bij die voorzitter niet op dat god wel iets anders aan zijn hoofd zou kunnen hebben dan de afdelingsvergadering van het CDA in Westerbork? Maar niemand zei er iets van. Vermoedelijk was iedereen daar domweg gelukkig.
Apostelen
Tegenwoordig hebben wij een regering zonder een christelijke partij erin, maar schijn bedriegt – de NSC is op een nog heiligere manier vroom dan het CDA. Nu Pieter Omtzigt de tent heeft verlaten en vanaf een afstandje zijn handen in onschuld kan wassen voor het onheil dat zijn kabinet aanricht, mogen zijn apostelen in kabinet en kamer proberen ons te overtuigen van zijn goede werken. Een daarvan is het bezuinigen op ons onderwijs. Die zijn fors.
Aap
Hier springt de aap uit de mouw: dit kabinet streeft naar een volk dat over een aantal jaren van achterlijkheid zijn geluk niet op kan.
1. Bezuinigingen op het godsdienstonderwijs, die per ongeluk het kabinetsbeleid waren binnengeslopen, zijn teruggedraaid.
2. Om dat te betalen wordt extra bezuinigd op het basisonderwijs en op het onderwijs voor moeilijk lerende kinderen.
Het kan niet anders of het Nederlandse volk wordt het gelukkigste ter wereld. Het geluk is met de dommen. Alle dommen, ook mannen gelukkig.
1 reactie
Het was in de jaren 60 ( lang geleden dus ) dat het Lions Town Crazy Four Combo een muzikale uitvoering gaf in een christelijke ontspanningsplaats op de Nieuwburen te Leeuwarden. De muziek was bedoeld als begeleiding van een christelijke boerenbruiloft, het was een oefening voor het echte werk met een dominee. De manager van de band onder muzikale leiding van ene Piter had de uitvoering nog net kunnen organiseren. Deze, de manager, zorgde er voor dat de gordijnen tijdens al te groot christelijk rumoer gesloten waren. Zo stak hij zijn hoofd door de gordijnspleet en constateerde dat er rituelen werden gepraktiseerd. Een groot vloekwoord ( 2x) schreeuwde hij, de manager, waarbij hij als begeleiding een roffel op drumstel en bekkens knalde. Het ritueel aan de andere kant van het gordijn werd aangepast en de liefde van God werd afgesmeekt voor degenen die op deze brute wijze trachtten de bruilof te verstieren. De bruiloftgasten voelden iets van geluk dat zij zich grootmoedig en medechristelijk konden uiten en het kostte ook nog niks. Laten wij het geluk voortkomend uit geloofsdeelneming prijzen. Aldus opgetekend door de 1e bassist van het LTCF Combo.