RUTTES KETSKAMER IN HET CATSHUIS

Sommige mensen, vrouwen voorop, geloven stellig dat de wereld menselijker wordt als vrouwen het heft in handen krijgen. Met verbijstering staren ze naar de gedragingen van Ankie Broekers-Knol, onze staatssecretaris van asiel- en vreemdelingenbeleid, die gespeend lijkt van ieder gevoel voor menselijkheid.

Laatst was ze in het nieuws met haar pogingen om Afghanen te weren die Nederland in Afghanistan hebben geholpen. De Tweede Kamer floot haar terug. Deze week kwam aan het licht dat ze in ’t geniep het recht op gezinshereniging voor hier verblijvende alleenstaande vluchtelingenkinderen had geschrapt. Toen de Kamer daar achter kwam moest ze ook die keutel intrekken. Veel politiek gevoel heeft ze dus ook al niet.

Deerniswekkend ambt
Het is onduidelijk waarom ze überhaupt op haar 72^e staatssecretaris is geworden. Een deerniswekkend ambt, zo noemde voormalig premier Van Agt die baan en dat geldt al helemaal als je wordt opgescheept met het asielbeleid. Alleen maar ellende! Ze had toch een mooie carrière achter de rug, culminerend in zes jaar voorzitterschap van de Eerste Kamer. Zes jaar op Prinsjesdag voorgaan bij het drie keer hoeraroepen voor de koning! Dat kon ze goed. Wat wil je dan nog meer?

Actieve herinnering
Rutte moet twee jaar geleden uit armoede bij haar zijn beland. Geen VVD-er die die klotejob nog wilde, maar Mark wist haar over te halen. “Knol”, zei hij, “je hebt het verdiend! En je bent de enige met de capaciteiten om die kar kan trekken”. Hij zei ook: ”Een onmenselijk asielbeleid is een tweesnijdend zwaard. Hoe minder asielzoekers, hoe meer draagvlak. Voor de asielzoekers zelf is dat dus ook het beste. En weet dat ik je altijd zal dekken”. Aan die woorden heeft hij actieve herinnering bewaard. En hoe! Op stille zondagmiddagen zonder corona-overleg ontvangt hij haar nu al twee jaar lang in het Catshuis om haar beleid te evalueren. Hij vindt het altijd prima. Daarna bestijgt hij haar in de zo genoemde Ketskamer en geeft haar de sporen: ‘Hu Knol!’ Daar doet ze het allemaal voor.

Dierenmishandeling
Mogelijk vindt u dit grof, maar Hans Teeuwen kon alweer jaren geleden vrijelijk op de podia betogen dat hij Beatrix in d’r reet had geneukt. Zo zei hij het letterlijk. De zaal lag dubbel en geen rechter die het verbood. Dan mag ik dit ook. Weet u wat echt erg is? Beweren dat kalfjes meteen na de geboorte weghalen bij hun moeder dierenleed is. Dat mogen we van de rechter niet zeggen. Beweren dat Mark Ankie neukt zal hij nooit verbieden, want dat heet satire in dit land.

Angela
Maar het is geen satire, want ik beweer het op goeie gronden. Er gaan geruchten dat Rutte aseksueel is, maar ik weet wel beter: de man is een bezeten gerontofiel. Daarom probeert hij zich ook steeds zo in te likken bij Angela Merkel. Maar die moet hem niet. Nu traineert hij de formatie tot in het oneindige, opdat hij straks in een Trèveszaal vol rimpels zit. Lekker geil. En Ankie zat thuis bij haar man thee te drinken als ze niet viel op jongere types – zolang het maar geen asielzoekers zijn.

Hartverwarmend
De IND en het COA zijn intussen goed klaar met zo’n staatssecretaris. Ze kunnen de koerswisselingen niet meer bijbenen. Moeten ze ze nu wel of niet toelaten, die Afghanen? Wel dus. In een kazerne in het Lauwersmeergebied zitten ze nu, net niet geïsoleerd genoeg om te voorkomen dat ze werden bedolven onder een berg oude kleren die Groningers en Friezen daar voor ze hebben aangesleept. Hartverwarmend heet dat, maar het COA moet de overvloed aan rommel nu zien kwijt te raken bij kringloopwinkels in de wijde omtrek.

Veelkoppig monster
Het orthodoxe Harskamp levert weer andere problemen op. Daar verwijst de bevolking de Afghanen op de eigen diep-christelijke wijze door naar Auschwitz. Het Nederlands volk is een veelkoppig monster; geen land mee te bezeilen, al helemaal niet met Rutte en Broekers-Knol aan het roer.