Onlangs voelden we ons zeer vereerd door het bezoek van een ware natuurkenner. Hij is gespecialiseerd in vogels en vlinders, maar omdat ik ergens heb gelezen dat in de natuur alles met alles samenhangt achtte ik het zinvol hem te vragen naar zijn oordeel over de aanwezigheid van de wolf in ons land. Met name in mijn eigen provincie Drenthe.
Ons provinciebestuur wringt zich in bochten om wolven het leven zo zuur mogelijk te maken. Welnu, met zulke wolven huilt onze natuurvriend niet mee. “Ik vind dat er plaats moet zijn voor de wolven”, zei hij. Hij plaatste wel een kanttekening: “Maar het gaat me te ver als wolven zo dicht bij de mensen komen dat moeders niet meer met hun kinderen naar buiten durven”.
“Afknallen dan maar?” vroeg ik. Hij keek bedenkelijk. De wolf is immers een beschermd dier.
Probleemwolf
We waren het erover eens dat het uit moet zijn met de gekkigheid dat mensen massaal naar de bossen uitrukken om wolven te spotten, zoals laatst gebeurde bij Oude Willem, een bosgebied op de grens van Friesland en Drenthe. Daar moesten de autoriteiten zelfs optreden tegen automobilisten die hun auto’s massaal in de bermen parkeerden om een wolf te zien en zelfs te voederen. Die wolf was zijn angst voor mensen enigszins verloren. Vinje’t gek? Toch werd hij daarom uitgeroepen tot probleemwolf. Ik denk eerder in termen van probleemmensen.
Klappen
Het bevoegd gezag heeft vervolgens een vijf-stappenplan ontwikkeld om die zogenaamde probleemwolf te verjagen, met als eerste stap ‘in de handen klappen’ en als laatste het beschieten van de wolf met een paintballgeweer. Nadat dit plan was gepubliceerd heeft de probleemwolf zich niet meer laten zien. Misschien kon hij krantlezen. Ik stel voor dat het stappenplan nu wordt toegepast op de probleemmensen, maar dan omgekeerde volgorde, dus eerst paintballschieten en als laatste pas applaus.
Boerenslim
Een voorname, zo niet de voornaamste reden voor het provinciebestuur om van de wolf af te willen zijn de schapenboeren, die wolven hun schapen zien verscheuren. Ze mieterden al eens een lading aangevreten schapen op de stoep van het provinciehuis. Onze natuurkenner heeft geen begrip voor deze boeren. Volgens hem zijn er schepershonden beschikbaar die wolven afdoende op afstand kunnen houden. Als de boeren slim zijn krijgen ze de kosten van de aanschaf en scholing van die honden ongetwijfeld volledig van overheidswege vergoed. En we weten allemaal dat ze zo slim wel zijn.
Bedenkelijk
“Maar nou nog eens wat”, zei onze natuurman, “als we hier wolven hebben moeten we ook edelherten toelaten. Want edelherten zijn het natuurlijke voedsel van de wolf.” Opnieuw keek hij bedenkelijk, want hij snapt waarom dat vermaledijde provinciebestuur van ons geen edelherten binnen onze provinciegrenzen wil toelaten. “Als je een aanrijding hebt met een ree, heb je een ree onder je auto. Maar heb je een aanrijding met een edelhert, dan heb je je auto onder een edelhert”, zei hij. Ja, dat wil natuurlijk geen enkele automobilist. En zijn we dat niet (bijna) allemaal? Het is ook altijd wat met die natuur. Eindelijk begreep ik waarom de edelherten veilig achter de hekken van de Hoge Veluwe worden gehouden. Ik stel voor dat we voortaan allemaal de auto laten staan. Ik moet de trein of bus nog zien die onder een edelhert komt.
Is dit misschien een idee?
Parelmoervlinders
Onze bezoeker vertelde vervolgens een verhaal dat hij in Polen had opgedaan, een land waar nog oerbos voorkomt. Daar leven parelmoervlinders, edelherten en wolven. Die vlinders halen hun nectar bij bloemen die aan de bosrand bloeien. Helaas hebben ze concurrentie van edelherten. Dat zijn geduchte grazers, die de gronden langs de bosranden systematisch kaalvreten. Maar zodra edelherten daar wolven gewaar worden smeren ze hem en kunnen de bloemen weer bloeien tot heil der parelmoervlinders. Aldus onze natuurvriend.
Reeën
Dat was Polen. In Nederland gaat het volgens de laatste berichten slecht met de vlinders, maar onze natuurman ziet daarentegen de parelmoervlinder in Drenthe massaal oprukken. Volgens hem als gevolg van de klimaatverandering. Gelukkig voor de parelmoervlinders hebben we hier geen edelherten. Wel reeën, maar daar hebben parelmoervlinders geen last van. Wel zijn wolven gek op reeën. Dat heeft de jagers helaas nog niet tot het inzicht gebracht dat ze het beheer van de reeënstand maar beter aan de wolven kunnen overlaten. Dan belagen die misschien ook minder vaak schapen.
Dan maar zonder
Alles hangt met alles samen, dat was maar weer eens bevestigd. Zelfs wolven met vlinders en edelherten met autobussen. Maar toen ons bezoek was vertrokken realiseerde ik me dat ik nog altijd niet weet of hij nu voor of tegen wolven in Drenthe is. Had ik maar even doorgevraagd. Zijn die edelherten voor hem een ontbindende voorwaarde? Zo ja, dan is hij tegen. Ik blijf natuurlijk voor. Dan maar zonder edelherten.
1 reactie
Wolven houden het meest van wilde zwijnen. Maar als deze everzwijnen het lef hebben de grens van Drenthe te overschrijden, dan worden ze afgeknald. Hier mogen alleen zwijnen met afgeknipte staarten gehouden worden in gegarandeerd wolfvrije bunkers. Dan worden deze intelligente dieren ook nog eens gestraft met een mens- en dieronterende ammoniaklucht. Eet nooit meer varkensvlees!