‘NETANYAHU MOET ECHT ONMIDDELLIJK WEG’

‘Israël beschouwt zichzelf als een democratie, maar hoe kan het land dat zijn als het al 56 jaar een andere entiteit onder de knoet houdt?’ Dit zegt David Grossman, een belangrijke Israëlische schrijver, in een interview dat ik las in de Groene Amsterdammer. Met ‘een andere entiteit’ bedoelt hij uiteraard de Palestijnen.

Grossman woont in Jeruzalem en wordt deze dagen vol doffe ellende vaak door journalisten gebeld omdat hij genuanceerd denkt over de politieke toestand in zijn land. De Israëlisch-Palestijnse kwestie ligt zo gevoelig dat ik bijna bang ben me eraan te branden. Je moet er verstand van hebben om er iets over te beweren, heet het, en op zich is dat juist. Daarom baseer ik me liever op de mening van een insider die zijn land koestert, maar het mede door toedoen van de eigen regering ten onder ziet gaan.

Wanhopig
Grossman heeft geen goed woord over voor Hamas, maar wel voor de Palestijnen. Hij is sinds jaar en dag voor een twee-statenoplossing, maar wanhoopt over de realisatie daarvan. Hij is gebeten op Netanyahu en zijn invloedrijke vrouw en zoon en vergeleek hem in een interview in Buitenhof (8 oktober) met de Roemeense dictator Ceausesku, die ook zwaar onder invloed stond van zijn vrouw.
Netanyahu heeft het land verkwanseld aan de ultra-orthodoxen door met ze te gaan regeren, vermoedelijk om te ontkomen aan vervolging wegens corruptie. Daarna heeft hij geprobeerd het interne rechtssysteem van Israël te ontmantelen. Miljoenen Israëli demonstreren daar wekelijks al meer dan een half jaar tegen. Vergeefs. De ‘charismatische Netanyahu’ waant zich onaantastbaar omdat hij ‘blindelings wordt gevolgd door minstens de helft van de Israëli’. Zo kunnen hij en ‘zijn vulgaire en wrede Likoed-partij’ aan de macht blijven. Aldus Grossman.

Adembenemende onfatsoenlijkheid
Grossman vindt een medestander in Simon Schama, de beroemde Britse historicus van joodse afkomst die in New York woont. ‘Ik pleit al een halve eeuw voor een tweestaten-oplossing en van de huidige regering van Israël verwacht ik helemaal niks. Het is onacceptabel dat het benarde lot van de Palestijnen al die tijd genegeerd is. Je hoort wel zeggen dat je midden in een oorlog niet van leider moet wisselen, maar Benjamin Netanyahu moet echt onmiddellijk weg.’
Maar Schama zegt ook: ‘In het Verenigd Koninkrijk is een open brief gepubliceerd die is ondertekend door tweeduizend kunstenaars. Daarin spreken ze over Israëlische oorlogsmisdaden, zonder ook maar een regel te wijden aan wat Hamas gedaan heeft. Ik vind dat een daad van adembenemende onfatsoenlijkheid.”
Deze citaten las ik gisteren in Dagblad van het Noorden.

Ultra
Die wreedheid en vulgariteit van Likoed uitten zich al in de manier waarop de Palestijnen werden geschoffeerd in al die jaren die voorafgingen aan de huidige gruwelen van Gaza. Netanyahu heeft geen enkele serieuze vredespoging ondernomen. Wel heeft hij Gaza afgeknepen en de vestiging van joodse nederzettingen gestimuleerd in het Palestijnse gebied op de westelijke Jordaanoever. Op dit moment worden Palestijnen met geweld verjaagd door de ultra-orthodoxe joodse kolonisten.
Die ultra-orthodoxen zijn een klasse apart. Gemiddeld krijgen ze zeven kinderen, zodat ze gestaag talrijker en machtiger worden. Bidden helpt meer dan vechten, vinden ze. Vanwege die heilige overtuiging hoeven ze niet in het leger. Intussen zijn ze fanatieke oorlogshitsers, die hun andere landgenoten de kolen uit het vuur laten halen. Mijn god, wat is geloof toch mooi als het zo voor je werkt.

Morele standaard
Er zijn mensen die vinden dat juist de Israëli zich moeten schamen voor wat ze de Palestijnen aandoen. Bij de holocaust hebben de joden toch zelf meegemaakt hoe erg dat is? Ik vind dat discriminatie. Na de holocaust moet je joden niet ook nog eens aandoen dat ze aan een hogere morele standaard moeten voldoen dan de rest van de mensheid. Israëli zijn net zo goed en slecht als alle andere mensen en volkeren. Er zitten proleten als Netanyahu tussen en goedwillenden als Grossman. Omstandigheden vormen een volk. Je kunt alleen maar hopen dat zachtere krachten ooit weer de overhand krijgen, zoals je hoopt dat dat overal ter wereld gebeurt waar scherpslijpers, botteriken en boeven de dienst uitmaken.

Olijfoogst
In de Volkskrant van afgelopen dinsdag las ik over joden die ook nu nog hun vrije zaterdagen opofferen om de Palestijnen op de Westoever te helpen bij hun olijfoogst. Ook las ik dat meer dan 30 Israëlische mensenrechtenorganisaties de internationale gemeenschap hebben opgeroepen om het geweld tegen de Palestijnen te stoppen. ‘Sinds 7 oktober hebben kolonisten de algehele sfeer van woede tegen de Palestijnen uitgebuit om hun campagne van gewelddadige aanvallen tegen de Palestijnen te laten escaleren. Helaas steunt de regering deze aanvallen en soms neemt het leger er aan deel’. Aldus de tekst van de noodkreet.
Ook hierin staat Grossman dus niet alleen.

Olie op het vuur
De politiek van Netanyahu is egoïsme, intimidatie en haatzaaierij. Hij bracht een vrede verder weg dan ooit. Daarom ga ik over mijn nek als ik zie hoe mannen als Rutte en Biden ‘dear Bibi’ voor de bühne om de nek vliegen, hem op de schouder kloppen, zijn rug masseren en zijn hand aaien. Iets meer distantie zou op zijn plaats zijn, met dat geflikflooi gooien ze alleen maar olie op het vuur.
O, wat zijn ze solidair met Israël.
En wat wakkeren ze daarmee het antisemitisme aan.