LAAT DIE GLIBBERALEN IN HUN SNOT GAARKOKEN

Tot mijn ergernis herhaalden journalisten uitentreuren dat het kabinet struikelde over het asielprobleem. Daarmee namen ze Ruttes voorstelling van zaken over. Een klein succesje voor onze premier, maar verder werd het een puinhoop.

Rutte trok de stekker er niet uit vanwege asielzoekers, maar omdat hij een geschikt onderwerp zocht om te breken. Hiermee kon de VVD verkiezingen winnen, dacht hij. Zijn kabinetspartners waren verbluft, ze zagen het niet aankomen. Rutte kondigde meteen aan dat hij opnieuw beschikbaar was als lijsttrekker en premier. Maar die keutel was nog maar net uit zijn aarsgat ontsnapt of hij werd al weer ingetrokken. U ziet, dit wordt niet het meest kiese stukje dat u ooit onder ogen kwam. Maar de tijden zijn er dan ook naar. Wat bewoog onze minister-president? Kreeg hij een seintje over een lonkende NAVO-baan? Was de partijtop hem beu? Was hij plotseling moe? Zijn geheugen is niet al te best, dus van hem gaan we het niet horen.

Dikke bult
Niet het kabinet, maar de VVD struikelde over de asielzoekers. Op dit punt was Wilders niet te verslaan. Leedvermaak, het mooiste vermaak ter wereld, is op zijn plaats: eigen schuld, dikke bult. De VVD zocht een stok om de hond te slaan maar sloeg zichzelf, groef een kuil voor een ander maar viel er zelf in. Rutte groef zijn eigen graf en viel in zijn eigen zwaard. Wij hebben bijna evenveel uitdrukkingen voor dit gedrag als de Inuits voor sneeuw. Rutte had dus beter moeten weten. Helaas zijn de asielzoekers uiteindelijk het kind van de rekening.

Weldadig
In de dertien jaar van zijn pontificaat heeft Rutte geen asielbeleid durven voeren. Al tien jaar bakten VVD-staatssecretarissen van asielzaken er geen hout van. Alleen de laatste kwam net een beetje op stoom. Dat was Eric van den Burg, die bij zijn aantreden meteen aan de Tweede Kamer liet weten dat hij het laatdunkende gebruik van het begrip ‘gelukszoekers’ afkeurt. Volgens hem streven weinig mensen geen geluk na. Een weldadig geluid. De man deed zijn best er iets van te maken, diende de ‘spreidingswet’ in, maar kreeg daarvoor van zijn eigen partij geen steun. Ook van Rutte niet.

Stamplaarzen
Het enige andere VVD-kabinetslid dat probeerde een oplossing te bedenken voor een slepend probleem was Christianne van der Wal. Zij kreeg een nieuwe portefeuille: Natuur en Stikstof. Hoe bedenk je het. Van die natuur kwam niks terecht en in die stikstof mocht ze stikken. Rutte stak geen poot voor haar uit, bang als hij was voor Carolines stamplaarzen, tractoren en die verdraaide rotvlaggen. Remkes mocht haar het bos in sturen, een mooie plek voor een natuurminister. Remkes gaat nu door voor een groot staatsman.

Klapvee
De VVD liet Van den Burg en Van der Wal niet helemaal zakken. Ze kregen een hoge plek op de kandidatenlijst. De dag na de verkiezingen zagen we op het journaal hoe Van der Wal met de nieuwgekozen fractieleden stond te applaudisseren voor Dilan Yeuzelköt. Hè, wat had zij de lijst knap getrokken. Lachend als een hoer met liespijn onderging Yeuzelköt de hulde. Wat kun je anders na een verlies van
a. de campagne
b. tien kamerzetels
c. de koppositie
d. het premierschap
Alles foetsie.
Dat Van den Burg en Van der Wal zo’n mooie plek op de lijst toebedeeld kregen en dat ze dat nog accepteerden ook wijst op een buitengewone souplesse in liberale kringen. Glibberalen, die VVD’ers. Laat ze in hun snot gaarkoken.

Als een kat
Die buitengewone souplesse zullen ze nu hard nodig hebben. Yeuzelköt had zich in een verkiezingsspot al op één lijn geplaatst met Drees, Den Uyl, Lubbers en Kok. Potsierlijke en aanmatigend. De ontreddering in de VVD-top moet groot zijn. Wat moeten ze in godsnaam aan met Wilders, hun bloedeigen tovenaarsleerling, dat uit hun nest gevallen koekoeksjong? Yeuzelköt begon maar alvast als een kat te blazen dat ze niet met hem in een regering gaat zitten.

Vooruitkijken valt niet mee

Richel?
Wat nu? Ik zou het niet weten, maar mij lijkt dat alle inspanningen er op gericht moeten zijn om Wilders zo snel mogelijk aan een kabinet te helpen met zoveel mogelijk PVV-ministers erin en het Venlose Venijn zelf als premier. En dan maar hopen dat de boel in diens eigen smoelwerk uit elkaar knalt. Zou zomaar kunnen, want die fractie zit vol splijtstof en zijn ministers moeten van ver komen. Misschien moeten ze wel van de richel worden geplukt, net als eendagsverkenner Stom van Grien (of was het Grien van Stom? Ik ben de naam al weer kwijt). Maar Wilders kijkt vermoedelijk wel uit. Die blijft liever in de Tweede Kamer waar hij om zich heen kan blijven blaffen. Zijn bezoekje aan Kijkduin om daar de mensen tegen asielzoekers op te jutten sprak boekdelen. Als het even kan manoeuvreert de geblondeerde haatzaaier zijn PVV dus buiten een nieuw kabinet. Daar geeft hij dan iedereen de schuld van, behalve zichzelf.

Erdogan
Er is één reden om te betreuren dat Yeuzelköt geen premier wordt, en dat is Erdogan. De Turkse potentaat staat niet toe dat zijn geëmigreerde landgenoten de Turkse nationaliteit inleveren. Het zou fantastisch zijn hem oog in oog te zien staan met een zijner onderdanen die als eerste minister van een Navo-partner aan hem gelijkwaardig is. Een vrouw nog wel, zonder hoofdkapje en op pumps! Maar zelfs dat pleziertje wordt ons door de neus geboord na die kuttige pseudo-crisis.