KOMMANEUKEN MET GOD

Aan de Handelsstraat in Stadskanaal staat op een kerkgevel te lezen: GOD roept, ook U.

Een Amerikaanse benadering van zieltjes winnen, met fijne lichtletters. Maar het gaat me om de komma in de tekst. Die is overbodig, teveel zelfs. Want dankzij die komma staat hier eigenlijk dat U ook roept. God roept, ook U roept. Zonder komma had God in z’n eentje geroepen.

Mocht u tegenwerpen dat dit kommaneukerij is omdat iedereen begrijpt wat de gevelreclame bedoelt te zeggen, dan ben ik het met u eens. Er is zelfs iets voor te zeggen dat die komma onder bepaalde omstandigheden verdedigbaar is. Dan zie ik een streng-gelovige voor me, die mij vermanend toespreekt. “God roept”, zegt hij, en hij zwaait zijn wijsvinger enige ogenblikken (tekstpauze, komma) vermanend heen en weer voor mijn neus, om te vervolgen: “Ja ja meneer Bergstra, ook U”.
Toch struikel ik over die komma. Hij maakt de boodschap polyinterpretabel en daar wil ik graag wat van zeggen, omdat ze juist in kerkelijke kringen geweldig kunnen kommaneuken over teksten.

De voorhof
Door die komma slaat mijn fantasie op hol. Zo fantaseer ik over een kerkbestuur dat vergadert over de inrichting van de voorhof van de kerk. Eerst valt bij acclamatie het besluit alle groen te vervangen door sfeervolle betonklinkers. Ok, een paar struikjes mogen blijven. Dan komt de geveltekst ter tafel. In het voorstel van een belijdende reclameman is de slogan nog kommaloos. Het bestuur is het er gauw over eens dat GOD helemaal in kapitalen moet worden geschreven. Dat komt HEM toe. Een diaken steekt zijn vinger op: moet er niet een komma achter ‘roept’? Hierover ontstaat discussie. Ze komen er niet uit. De voorzitter stelt daarom voor de komma voor de zekerheid toch maar toe te voegen. “Baat het niet, dan schaadt het niet”, meent hij.
Aldus wordt besloten.
Lees door onder de foto


Muizen
Met op hol geslagen fantasieën is het net als met komma’s: probeer er maar eens een punt achter te zetten. Aldus ontspoort mijn fantasie: ik zie mezelf schouder aan schouder met God staan roepen. En onwillekeurig doet dat me denken aan de muis en de olifant die over een brug lopen en dat de muis zegt: “Wat stampen we lekker hè?” En dat die muis eigenlijk het verschijnsel belichaamt van mensen die zieltjes voor hun god willen winnen. Want als hun god werkelijk riep, dan hoorden we hem ook wel zonder die muizen met hun lichtletters.


6 reacties

Naar het reactie formulier

    • Chris van der Veen op 1 augustus 2020 om 15:32
    • Reageer

    Voorstel voor nieuwe tekst: Komma-ar tot Mij.

    • Martin Koster op 27 juli 2020 om 21:07
    • Reageer

    In godsdienstige zaken zet men geen leestekens, hooguit vraagtekens!

    • dirk dragstra op 27 juli 2020 om 21:01
    • Reageer

    Komt een pandabeer een Engelse kroeg/eetcafe binnen. Bestelt een hap. Eet die op. Pakt zijn pistool en drukt af. Staat al bij deur als de stamgasten bij bezinning komen en roepen: ‘hey what do you think you’re doing?’ Zegt de pandabeer, terwijl hij een encyclopedie naar ze toekeilt: ‘read for yourself.’ Ze slaan op: ‘pandabear: eats, shoots and leaves,’

    • Annemiek Vos op 27 juli 2020 om 14:22
    • Reageer

    God roept, ook U… gaat naar de hel.
    Dat is wat ik fantaseer bij de tekst als ik deze enge, strenge entree van dit Godshuis zie.

    • Jan Venema op 27 juli 2020 om 00:03
    • Reageer

    Ik rijd er al decennia langs, enkele keren per dag. Ik ben zo blij dat die volstrekt overbodige komma ook eindelijk iemand anders dan mijn eigen persoontje is opgevallen.

    • Henriëtte op 25 juli 2020 om 20:29
    • Reageer

    Ik fiets er geregeld langs.
    Fijn, dat er eindelijk eens iemand iets van zegt.
    Zo groot aan de gevel stoort de fout.
    Bij elke passage lijkt de fout groter te worden.

Laat een antwoord achter aan Jan Venema Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.