Je wordt gemanipuleerd bij het leven. Overal zijn complotten om het volk en andere onnozelen van geest om de tuin te leiden, te indoctrineren en te hersenspoelen. Influencers op de sociale media hebben dat in de smiezen en proberen hiertegen een dam op te werpen. Vergeefs helaas; complotteren is van alle tijden en het hoort bij de mensheid om er in te tuinen.
Het zijn harde bewoordingen die ik hierboven gebruik: ‘Het gewone volk en andere onnozelen van geest’. Maar ik mag dat omdat ik ervaringsdeskundige ben. Tegen mij is gecomplotteerd bij het leven en ik ben als gevolg daarvan ongeneeslijk geïndoctrineerd. Met betreurenswaardige gevolgen.
Dédain
Ik heb het over mijn ellendige jeugd, waarin mijn ouders geniepig tegen mij samenspanden. Dat liep onder meer heel geraffineerd via muziek. Klassieke muziek was het enige genre dat bij ons thuis werd getolereerd. Mijn vader draaide voortdurend Brahms en Stravinsky, Mozart en Beethoven en meer van dat soort minkukels. Ik haatte die muziek, een haat die werd opgepord door het dédain waarmee mijn ouders populaire muziek bejegenden. Het was de tijd dat de Beatles furore maakten. Dat was pas muziek. Maar geloof maar niet dat de ouweheer om mij te plezieren ooit Can ’t buy me love op de draaitafel legde. Niets mocht mijn hersenspoeling in de weg staan.
Verstrikt
Ik trok mij wrokkend terug in mijn jongenskamer. Niettemin hoorde ik die kutmuziek altijd zacht door de muren klinken. Reclamemensen kunnen getuigen welke gevolgen dat heeft: die muziek wurmde zich tussen mijn oren. Het was een vuig complot, je reinste cultuurimperialisme. En zo kon het gebeuren dat ik goddomme op een onbewaakt ogenblik zacht een melodietje van Stravinsky voor me heen floot.
Tuk
Heel toevallig ging het om een motiefje uit Petrouchka. Pietertje, betekent dat. Nomen omen? Mijn vader betrapte me erop en floot het motiefje sindsdien om mij te pesten. En later om mij te roepen. De ploert. En ik? Ik floot nog terug ook. Het werd ons roep- en herkenningsmelodietje. Ik geloof niet dat je glimlachend kunt fluiten, maar als het kan moet mijn vader het hebben gedaan, want wat had hij me tuk.
Een wonder
Decennia later kocht ik een CD van de Petrouchka, uit nieuwsgierigheid wat het met me zou doen. Ik bleek het stuk van begin tot end mee te kunnen fluiten. Ik beschouw het als een wonder dat het zich vast in mijn geheugen had geprent terwijl ik zo mijn best had gedaan me er voor af te sluiten.
Populaire tv-presentator
Als gevolg van deze indoctrinatie heb ik helaas geen hekel meer aan klassieke muziek. Ik ben er van overtuigd dat ik niet alleen op muziekterrein ben gehersenspoeld. Mijn hele persoonlijkheid is in alle opzichten gevormd naar de arrogante wil van mijn ouders. Als gevolg daarvan vonden mijn vrienden en collega’s mij maar een elitaire bal en daardoor heb ik nooit de getapte jongen kunnen worden met de succescarrière die mij voor ogen stond: die van populaire televisiepresentator.
Illusies
Je kunt je afvragen hoe mijn ambitie te rijmen was met mijn hersenspoeling. Ik vermoed dat dat komt omdat indoctrinatie leidt tot verkniptheid. Die zie je helaas veel bij influencers, want die zijn net zo goed door de pomp gegaan. Van mij mag iedereen geloven dat hij een onafhankelijke, zelfstandig denkende persoonlijkheid is, want illusies zijn er om te koesteren. Maar ik denk dat het dik tegenvalt. Om me daar steeds aan te herinneren gebruik ik dat Petrouchka-fluitje tegenwoordig als ring tone. Kun je nagaan.
5 reacties
Naar het reactie formulier
In de beschouwing over de geschiedenis van jouw muziekeducatie waarin de muziekliefde voor de klassieken tezamen met het al geschonken DNA van de opvoeders een levenslange invloed achterlieten wordt nog een opvoeder in deze ongrijpbare cultuuruiting gemist. Het was een geliefde ouder uit de vriendenkring wiens geluk leek te zijn verweven met muziek, die op een belangrijk moment van jouw jonge leven op een stoel klom en het concert opgenomen op een mede genomen LP dirigeerde, een ongewoon schouwspel in die tijd, maar om niet te vergeten en zeker stimulerend. De dirigent gaf niet alleen jou maar ook deze muziekles door, in dit geval ook met het verstrekte DNA, aan een van de respondenten van Zijzee. Een elitaire bal, door indoctrinatie gevormd, misschien, maar wel een die het vermogen heeft muziek te koesteren.
Gelukkig ben je geen zenuw arts geworden , maar een erg goede stukjes schrijver .
Volgens mij ben je met deze blogs hard op weg een publiek voor je te winnen! Nog altijd arrogant, maar wel populair. En in de verte hoor ik ons vioolconcerten in A en E van Bach fluiten. En daarna de Swingle Singers meezingen. Ten slotte zie ik je dronken worden bij Straight no chaser. Monk en Miles.
Moeten we allemaal eerst oud worden voordat we de goede bedoelingen van onze ouders begrijpen en er waardering voor hebben? Als kind zijn ze er vanzelfsprekend als gezag, langzaam krijgen we een dwars karakter met het hoogtepunt van verzet in de puberteit. Daarna kunnen we decennialang naast elkaar leven in harmonie en relatieve verdraagzaamheid. Pas als we oud zijn en zelf onze kinderen hebben groot gebracht zien we dat ze het vol goede bedoelingen zo slecht niet hebben gedaan. Beste zijzee, is dat de circle of live?
Een populaire tv presentator….
De ” Piter Bergstra stoel’ bekt toch minder als de ‘ Berend Boudewijn stoel ‘.
Waarom dit nou in mijn hoofd oppopt….Vast ook een kwestie van indoctrinatie.