WIE ZIJN DIE MENSEN DIE HET VUILE WERK OPKNAPPEN?

Deze week is Aleksej Navalni veroordeeld tot negen jaar gevangenisstraf, bovenop de drie jaar die hij al moest uitzitten. Hij had geld achterover gedrukt, zo luidde de beschuldiging. Zoals wij allen weten is dat in Rusland een schandelijk misdrijf, een man als Poetin bijvoorbeeld zou zoiets nooit doen.

Gelukkig hebben we Navalni op tv kunnen zien bij zijn veroordeling, want alleen publiciteit kan hem redden. Hij zag er beroerd uit, het zou me niet verbazen als hij het niet lang meer maakt. Maar waarom is hij niet al lang vermoord? Er is altijd wel een smoes te bedenken voor zijn dood, maar Poetin durft dit kennelijk niet aan. Nog niet. Ik kan er niet bij en snap al evenmin dat Navalni vanuit zijn gevangenschap door kan gaan met zijn kritiek op het regime en kan oproepen tot demonstraties tegen de inval in Oekraïne. Eigenlijk is die Poetin een waardeloze dictator.

Navalni

Smerige klusjes
Op tv zagen we ook hoe Navalni’s advocaten meteen na het proces werden opgepakt en afgevoerd door een stelletje politiemensen. Wat zijn dat voor mensen, wie vormen dat voetvolk dat altijd bereid is om de smerige klusjes voor machthebbers op te knappen? De rechters, die Navalni wel even wilden veroordelen, de officieren van justitie, die hem wilden vervolgen, de politiemensen, die zijn advocaten in hun nekvel grepen, wat beweegt ze?

Van alle tijden
Van hen is het een kleine stap naar de oproerpolitie die in angstaanjagende zwarte pakken het Rode Plein schoonknuppelt en demonstranten afvoert. Wit-Rusland in 2020 staat me ook nog helder voor de geest: week in week uit waren er tienduizenden demonstranten op de been, maar Loekasjenko’s troepen waren graag bereid er op in te hakken. Het is van alle tijden, windstreken en dictaturen. Waarom willen zoveel mensen deel uitmaken van een onderdrukkingsapparaat? Is het een kwestie van dom solliciteren, er in groeien en brood op de plank? Geloven ze dat ze het goede doen? Krijgen ze er thuis wel eens ruzie over?

Machthebbers

Professionele onverschilligheid
Sándor Márai vertelt in zijn magistrale boek ‘Land Land’ hoe de communisten de macht in Hongarije overnamen nadat de nazi’s waren verjaagd. Dezelfde types die eerst voor de nazi’s het vuile werk opknapten trokken nu andere uniformen aan om hun werk voort te zetten. Zo’n soort mens die niet voelt, niet nadenkt en niet twijfelt, die met professionele onverschilligheid zijn werk doet, als een beul die zorgvuldig, nuchter en zakelijk de strop om de nek van de ter dood veroordeelde legt.

Sándor Márai

Sadisten
De beulen zelf recenseert Márai ook. Als hij langs het gebouw in Boedapest loopt waar tot voor kort de nazi’s hun gevangenen martelden, ziet hij op het balkon types staan die hem merkwaardig bekend voorkomen: pijlkruisers (Hongaarse nazi’s) die ineens kameraden zijn geworden. Eerst mochten ze martelen voor de ene heilstaat, nu voor de andere. Deze geüniformeerde vaklieden keken neer op de voorbijgangers en grijnsden tevreden omdat ze de grootste genoegdoening hadden gekregen waarvan dit soort mensen kan dromen: het recht om wreed te zijn en de geruststelling dat zij niet verantwoordelijk waren voor de verschrikkingen, aangezien alles wat ze deden ‘in het belang van het volk’ was.

Minderwaardig
De proleet, noemt Márai dit type. “Geen tegenstander die minderwaardiger is. De bandiet die uit eigen beweging misdaden begaat neemt tenminste nog persoonlijke verantwoordelijkheid. De proleet nooit. Hij verschijnt pas op het toneel als hij zonder verantwoordelijkheid, op instigatie van hogerhand te werk kan gaan. Dan trekt hij zijn paradetenue aan, likt zijn lippen, stroopt zijn mouwen op en gaat tevreden, met een gelijkmatige slag aan het werk.
Zo beschouwd valt Poetin nog mee.
De onverschrokken Navalni leeft. Hoe lang nog?

Thomas More
Nu dit stuk toch al voor een groot deel bestaat uit werk van een ander kan er nog wel een citaatje bij. Het komt uit Sandra Langereis’ biografie van Erasmus en gaat over de straf die Thomas More kreeg opgelegd. De beulen van destijds, we schrijven 1535, hebben zich vast verkneukeld bij het vooruitzicht.
More zou vastgebonden aan een trekhout ruggelings door een koninklijke ruiter van de Tower naar het Londense galgenveld worden gesleept. Daar diende hij te worden opgeknoopt aan een galg tot hij het bewustzijn verloor. Vervolgens zou hij worden bijgebracht om levend te worden ontmand en ontweid, waarna zijn penis in zijn mond zou worden gestopt en zijn ingewanden in een ketel verbrand opdat hij zijn eigen stank zou ruiken voordat hij werd onthoofd en gevierendeeld“.
More werd hiertoe veroordeeld omdat hij Hendrik de Achtste niet steunde toen die zichzelf uitriep tot hoofd van de kerk. More wist wat hem te wachten stond, maar bleef bij zijn standpunt.

Thomas More (portret Hans Holbein de Jongere)

Martelaar
Toen ik dit las dacht ik: die straf gun ik Poetin, hij heeft hem meer dan verdiend. Helaas zijn we tegenwoordig te beschaafd om te martelen, althans in het openbaar. Dat More tenslotte alleen maar werd onthoofd was niet omdat de koning de martelingen bij nader inzien te wreed vond (god nee), maar omdat hij bang was van More een martelaar te maken. Misschien is dat ook de reden dat Poetin Navalni nog laat leven.

1 reactie

    • Dirk Dragstra op 25 maart 2022 om 12:55
    • Reageer

    Poetin maakt in de beste sovjet-traditie optimaal misbruik van Navalny. Toont hem herhaaldelijk als gemartelde te midden van zijn beulen en beulsknechten. Dit beeld is bedoeld voor binnenlandse consumptie – niet in eerste instantie voor ons. Ik kan niet nalaten om hier uit eigen werk te citeren. Citaten uit 2016.

    ‘De Sovjet-Unie (…) trachtte het leven van de enkeling in elk opzicht te controleren, zonder ruimte voor individueel initiatief of onafhankelijk denken, laat staan voor een publieke opinie. Wie hardop anders dacht dan de officiele lijn, was een dissident, een afwijkend individu, een geesteszieke die behandeling nodig had – en kreeg.’

    En: ‘Idealiter creeert de geheime politie in een (totalitair) land een klimaat waarin iedereen tegen iedereen wordt opgezet. Het beste resultaat wordt bereikt door iedereen met een geheim op te schepen, zodat de sociale samenhang erodeert en de samenleving atomiseert. Als de facade van een staat waarin iedereen gelijk is en allen zijn verenigd in elkaar stort, blijft als enig functionerend instituut de geheime politie over. Kijk naar de carriere van Poetin in het uit de sovjetpuinhoop herrijzende Rusland. Zie wat hij ervan gemaakt heeft en trek je eigen conclusies.’

    Navalny’s Poetin special dient ertoe om de Russische proletarier er onder te houden. Daarom mag Navalny nog lang niet dood. En lekker lang rekken, daar zorgt de behandeling door Poetin en zijn proleten wel voor.

    Kijk, dat nu is wat de Oekrainers met hun sovjet-verleden al lang wisten. Dat is waarom ze hun eigen land willen behouden en inrichten zoals hun goeddunkt.

Laat een antwoord achter aan Dirk Dragstra Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.