KNUFFELFRIES PIT B HAD NOG NOOIT GEHOORD VAN ME TOO EN DICKPICS

Na alle onthutsende berichten rond die foute Jeroen Rietbergen, Borsato en Ali B de knuffelmarokkaan is Pit B (75) door de krochten van zijn verleden gekropen, op zoek naar zijn eigen morele staat van dienst op amoureus gebied. Het resultaat valt hem niet mee, zo vertrouwde hij mij toe. Daarom noemt hij zich tegenwoordig ‘Pit B de knuffelfries’.

Ik spreek hem kort na zijn gewetensonderzoek. “Het begon al in mijn vroege puberteit”, vertelt hij. “Alles draaide om meisjes en ooit moest de eerste kus er van komen. Die kus bleek een klus. Hoe moest ik het aanpakken? Ik had geen idee. Op een gegeven moment liep ik ‘s avonds met een meisje door een donkere straat. Ik mocht haar hand vasthouden. De spanning was ondraaglijk tot ik haar tot mijn eigen verrassing onverhoeds een zoen gaf. Het arme kind schrok zich een ongeluk en duwde me weg.”

David (Michelangelo)

Hoe tragisch. En toen?
“Je begrijpt dat ik me klote voelde. Een week later schoot haar beste vriendinnetje mij aan. Of ik nog eens contact met haar wilde opnemen, ze wilde me iets zeggen. Dezelfde avond nog wandelden we opnieuw door die straten van mijn nederlaag. Ze zei dat mijn actie haar had overvallen en dat ik niet moest denken dat ze mij afwees. We moeten vrienden blijven, zei ze en ging vlak voor me staan, zodat onze gezichten elkaar bijna raakten. Zo kwam ik dan toch nog aan mijn eerste kus.”

Voelde dat als een mijlpaal?
“Niet zo. Ik leerde vooral dat je de eerste afwijzing van een meisje niet per se moet geloven.”

Achilles (onbekende schilder)

Hoezo? Ze wilde die avond toch echt niet?
“Daar heb je een punt, maar ik voelde het toen anders. Gelukkig ben ik bij mijn volgende veroveringen niet al te opdringerig en aanhoudend geweest, ik was nog net niet zo gek dat ik dacht ‘als een vrouw nee zegt bedoelt ze ja’. Maar ik was ook niet zoals een vriend van me die vertelde hoe braaf hij als jongen was geweest. Hij liet expres zijn fiets in staan tussen hem en het meisje dat hij thuis had gebracht toen hij haar zoende. Ze zou eens kunnen denken dat hij zo’n jongen was met vuige bijbedoelingen. Moet je nagaan, die bijbedoelingen waren natuurlijk de hoofdzaak.”

Odysseus (onbekende Griekse beeldhouwer)

Hoe pakte jij het dan aan?
Trial and error. Ik zocht tastend mijn weg. Daarbij heb ik vast en zeker me too-grenzen overschreden, maar daar hadden we toen nog nooit van gehoord. Eerlijk gezegd weet ik niet hoe het anders had gemoeten. Ik was niet het type dat meteen vaste verkering wilde, ‘ik ben verliefd op je, mag ik zoenen?’ was een tekst die ik niet uit mijn strot kreeg. Later, toen ik op kamers woonde, werd het gemakkelijker. Dan kon je zeggen: ga je mee nog wat drinken. Of zij vroegen het jou. Dan wist je het wel. Tegenwoordig, met al die one night stands is het vermoedelijk nog gemakkelijker. Dan spreek je gewoon af voor één keertje. Heel geruststellend, dan zit je er niet meteen aan vast. Maar in mijn tijd zeiden meisjes vaak al na de eerste kus: waarom doe je dit? Een stomme vraag die je alle lust benam. Dan moest je op zijn minst suggereren dat je serieuze bedoelingen had. Nou, daarvoor waren er te veel leuke meisjes voor zo’n knuffelfries als ik.”

Dus jij versierde de ene meid na de andere?
“Neenee, zo moet je het nou ook weer niet zien. Mijn amoureuze track record zie ik als incidentele amateursportbeoefening met veel blessureleed en afgelastingen. Zo leuk pakte het allemaal ook weer niet uit. En soms stond ik tijden droog.”

Ajax (versiering op Grieks aardewerk)

Nou even heel eerlijk: ben je meisjes te na gekomen?
“Dat is maar hoe je het bekijkt. Ik zat in mijn hbs-tijd ooit in een gemankeerd bandje en had toen net een vriendinnetje dat wel eens wilde proberen te zingen. Dus zij mee toen we oefenden. Een eigen kleine The Voice was het, in een omgeving zonder glamour of prijzen. Het werd niks en ze was giebelig en vervelend en toen ben ik boos tegen haar uitgevallen. Dat was dus niet fysiek, maar psychisch en dat is net zo erg. Gelukkig bestonden er toen nog geen loketten.”

Bron: Encyclopaedia Dickpicciana

Hoe kijk je nu aan tegen The Voice of Holland?
“Daar heb ik nooit naar gekeken, dus ik weet niet hoe het er daar aan toe ging. Maar ik vind dat veel vrouwen in de muziek-, film- en showbizz hun lichaam wel erg opzichtig in de strijd gooien voor hun carrière. Korte rokjes, diepe decolletés, hoog op de benen, draaiende konten, allemaal bedoeld om ogen te trekken. Daar worden sommige mannen hitsig van en sommige van die hitsige mannen kunnen zich niet beheersen. Dat is niet zoals het hoort, maar misschien toch iets om rekening mee te houden. Zoals je ook rekening houdt met inbrekers als je je huis afsluit. Heel verstandig, al blijft een dief ook een dief als de deur openstaat.”

De ultieme dickpic
Bron: Hollandse Gronden

Er zijn vrouwen die heel kwaad worden van dit soort redeneringen....
“Dat moet dan maar. Ik ga het je nog sterker vertellen, ik sta niet in voor mezelf als ik had moeten meedoen in de omgeving waar Ali B en Rietbergen wegens oververhitting door het ijs zakten. Ik kan alleen maar hopen dat ik het netjes zou hebben gehouden. ’t Is net als met de oorlog, misschien was ik ook wel fout geweest, je weet maar nooit.”

Tot slot vertelt Pit B de knuffelfries dat het versturen van dickpics niet bij hem opgekomen zou zijn. Zelf stond ik ook paf toen ik hoorde dat dit bestond. Misschien was u ook onbekend met dit prachtige, eeuwenoude gebruik, waarvan de illustraties bij dit artikel getuigen.

Drs. P
O kinderen en nette vrouwen, weest niet ontdaan,
ik laat u nu in diep vertrouwen iets gadeslaan
Het voert ons naar de zwartste randen van het bestaan
maar is daaruit niet weg te branden, welnu, komaa
n.

Dit is de eerste strofe van het lied Het Orgaan van Drs P, die hiermee de grondlegger werd van de muzikale dickpic.

6 reacties

Naar het reactie formulier

    • Max op 11 februari 2022 om 16:24
    • Reageer

    Twee opmerkingen:
    A. Die vriend met die fiets was ik zeer zeker niet!
    B. Hoezo de kwalificatie gemankeerd bandje? De toenmalige leden van de band BZZH (band zonder zangeres helaas) voelen zich behoorlijk op hun pick getrapt.

    • Ineke op 31 januari 2022 om 16:48
    • Reageer

    Waar ken ik die brave vriend toch van?

    • Martin Koster op 28 januari 2022 om 17:52
    • Reageer

    Pit B is sterk autobiografisch, lijkt mij.

    • Bouwe van Norden op 28 januari 2022 om 13:10
    • Reageer

    Fijn dat je het hoogstaande lied Het Orgaan weer voor even aan de vergetelheid ontrukt. Leuk detail ook: de Encyclopaedia Dickpicciana. Verder nog een advies: als je je klote voelt, haal dan je handen uit je zakken …

    • Eric op 28 januari 2022 om 09:51
    • Reageer

    Vreselijk herkenbaar ‘lullig’ stukje

    • Janneke op 28 januari 2022 om 09:30
    • Reageer

    Wat maak je er weer iets leuks van.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.