ORANJE-SADISTEN LIETEN ZICH VAN DE ONSYMPATHIEKSTE KANT ZIEN

Dit stukje gaat over voetbal. Daar zijn alle fatsoen en beschaving uit verdwenen.

Aanleiding is de wedstrijd die het Nederlands Elftal afgelopen maandag speelde tegen Gibraltar. In Gibraltar wonen maar 30.000 mensen. Dat is evenveel als in Sneek, schreef een van de kranten die ik lees. Ze hadden beter kunnen schrijven: nog minder dan er publiek in de Kuip zat. Voor leken: de Kuip is het mooiste stadion van Europa. Ik heb er zelf één keer in gezeten. Dat was bij een concert van Bob Dylan. Het was fantastisch – heel intiem. Niettemin gaan ze in Rotterdam een nieuw stadion bouwen. Maar terzake.

Underdog
In Gibraltar hebben ze geen profvoetbal. Ze hebben daar een paar amateurclubs met een eigen competitietje. Geen partij dus voor onze profs, die in Europa ‘op het hoogste niveau presteren’ (zo heet dat). Nu koesteren fatsoenlijke mensen bij zo’n ongelijke strijd sympathie voor de underdog. Hun hart springt op als Klein Duimpje de Reus aftroeft, of David Goliath. Maar nee, er waren 33.000 Nederlanders uitgerukt om de reuzen van het Nederlands Elftal deze voetbaldwergen een kolossaal pak slaag te zien geven. Daar hadden ze nog dik voor betaald ook.

Onderhond
Kan het primitiever? Ik denk het niet. Het doet me denken aan de stierenvechterij, of aan het Colosseum ten tijde van het oude Rome. Je weet van te voren dat de stier het gaat afleggen tegen de matador en de christenen worden verscheurd door de leeuwen. En maar juichen met zijn allen. Zo ging het maandagavond ook. Lekker inbeuken op de onderhond, zo gaat dat in dit sportland. Het begon meteen al met een fluitconcert tijdens het Gibraltarese volkslied.

Coachhoofd
Ik durf hier te gewagen van een schandelijke vertoning. Eén grote farce. Te beginnen met de mannen in de dug out. Het coachhoofd van de hoofdcoach stond strak van spanning en de koppen van zijn adjudanten voorspelden onweer. Ik heb het over het trainerstrio Van Gaal, Fraser en Blind. Hier moest niet worden gewonnen, maar worden vermorzeld. Gottegot, wat waren ze blij met ieder doelpunt. Vooral bij het eerste. Van Gaal sprong juichend naar voren uit zijn stoel.

Stuitend schouwspel
De spelers zelf waren ook door het dolle heen. Doelpuntenmaker Van Dijk sprong een gat in de lucht en werd vervolgens hartstochtelijk omhelsd door zijn teamgenoten. Dit is altijd al een stuitend schouwspel, te vergelijken met dat van doelpuntenmakers die dansjes maken of naar de rand van het veld rennen om met de handen achter hun oren ovaties van het publiek in ontvangst te nemen. Maar nu sloeg het al helemaal nergens op.

Hoogtepunt
Vervolgens kreeg het Nederlands Elftal vrij snel twee strafschoppen toegewezen. Voor leken: bij een strafschop komt een speler in zijn eentje tegenover de doelman van de tegenpartij te staan om de bal vanaf 11 meter in diens doel te schieten. Je zou zeggen: kan niet missen, maar onze grote voetbalheld en multimiljonair Memphis Depay miste toch. Aan zijn tatoeages heeft het niet gelegen. Voor de amateurkeeper, die aan de kost komt als onderwijzer op een school voor buitengewoon onderwijs, moet het een hoogtepunt in zijn carrière zijn geweest dat hij het schot keerde.

Aangeschoten
Geloof maar niet dat de mensen op de tribunes de geweldige doelman bejubelden om deze prachtprestatie. Nee, die gingen pas uit hun dak toen Nederland volkomen ten onrechte een tweede strafschop kreeg toegewezen. Ook de eerste penalty sloeg al nergens op. De scheidsrechter liet in beide gevallen zijn oor hangen naar de videoscheidsrechter, want zelf had hij niets gezien. Er was immers ook niets aan de hand, alleen twee keer aangeschoten hands. Het was beschamend en buitengewoon onrechtvaardig om de zwakste partij zo nog eens extra over de knie te leggen. Helaas schijt de duivel altijd op de grote hoop en staat het volk daar bij te juichen. De tweede poging van Memphis lukte helaas wel. Dolle vreugde opnieuw in het oranjekamp.

Aasgieren
Intussen kostte het Oranje nog moeite genoeg om een paar gewone doelpunten te maken. Uiteindelijk werden dat er vier, zodat Nederland met 6-0 won. Wat had ik die amateurs graag een tegendoelpuntje gegund. Jammer jammer, tijdens de hele wedstrijd hebben ze niet één schot op doel kunnen lossen. Hun verdedigende werk daarentegen was manmoedig. Daaraan is het te danken dat het Nederlands Elftal niet elf keer scoorde, wat het plan was. Net goed voor de sadisten op de tribune, die afdropen als aasgieren na een karig maal.

‘Geweldige prestatie’
Van Gaal en zijn spelers toonden zich na afloop evenwel dik tevreden, alsof ze een geweldige prestatie hadden geleverd. Maar die eer komt de Gibraltarezen toe. Ze hebben zich kranig geweerd. Hun keeper staat nu weer gewoon voor zijn klas tien keer zo nuttig te wezen als een profvoetballer die 100 keer meer verdient. Ik hoop dat hij en zijn pupillen daar op de Zuil van Hercules nog lang nagenieten van die eerste strafschop.

Een loer
Lezers vergissen zich als ze denken: daar heb je weer zo’n voetbal-basher, want ik ben dol op voetbal en sla geen wedstrijd over op tv. Op zondagavond kijk ik graag naar Podium Witteman, maar tot mijn ergernis overlapt dat programma de wekelijkse uitzending van NOS Studio Sport. Dit is een stompzinnig staaltje programmering van de omroepbazen, die denken: ach, die klassiekemuziekliefhebbers kijken toch geen voetbal. Of misschien doen ze het om mij en mijn zielsverwanten een loer te draaien.

6 reacties

Naar het reactie formulier

    • Hans op 18 oktober 2021 om 11:40
    • Reageer

    Sportiviteit is een Engelse uitvinding van de ‘upperclass’ en geldt dus niet voor het reguliere voetbal dat voor groot deel is gebaseerd op primitieve oorlogvoering. Al in de 16e eeuw wisten de orangisten, met dank aan het Haagse gepeupel (hooligans), hun oorlogszuchtige macht te consolideren.

    • Max op 16 oktober 2021 om 09:47
    • Reageer

    Beste Annemiek, het kan erger! Een staaltje van zinloos voetbalgeweld stamt uit de 18e eeuw. In 1795 toen de patriotten in ons land de macht overnamen, hebben supporters/hooligans van deze stroming een gedrag vertoond dat alle perken te buiten ging.
    In Leeuwarden werd de Grote Kerk door deze lieden bestormd; ze hebben daar de graven van de rivaliserende club – de “Oranjes”- opengebroken en hun graven geplunderd. Hun woede richtte zich speciaal op de mascotte van de Oranjes, Maria van Hessen Kassel, ook wel Marijke Meu genoemd.
    Op schandalige wijze werd haar hoofd die dag door de hooligans als voetbal gebruikt.

    Nadat de toenmalige Mobiele eenheid ( toen nog schutterij genoemd) de rust had hersteld heeft Baron van Heemstra het hoofd van Marijke Meu veilig gesteld en het teruggelegd in haar opengebroken graf.
    (Curieus is wel dat er al een hoofd in Lag)

    • Max op 15 oktober 2021 om 20:33
    • Reageer

    Zelf kijk het liefst naar korfbal. Niet dat het spel mij zo bekoort, maar het feit dat het spel gespeeld wordt door spelers van beiderlei kunne, maakt dat het mijn belangstelling heeft. Voor elck wat wils zou je kunnen zeggen.

    • Menno Samplonius op 15 oktober 2021 om 15:33
    • Reageer

    Gerrit Komrij over voetbal: “Waar ik nog wel waardering voor heb, is die supporter van het Mexicaanse voetbalelftal die zich ophing na het verlies van Mexico tegen Tunesië. Dát is nog eens consequent. Als iedereen die tóch kijkt, hoewel het natuurlijk allemaal vreselijk is, nu eens dezelfde gevolgtrekking maakte. Dan zou het pas écht lekker rustig op straat worden na een teleurstellende wedstrijd van het Nederlands elftal.”

    Nu maar hopen op een goede afloop als het Nederlands elftal moet ‘bal skoppen’ tegen de écht grote voetballanden. Sywert van Lienden heeft al aangeboden voldoende sterk touw te willen leveren tegen inkoopprijs.

    • Annemiek Vos op 15 oktober 2021 om 13:02
    • Reageer

    Brood en spelen voor het volk toch?
    Hoewel voetbal vroeger een stuk leuker was, bijvoorbeeld in de 12de eeuw:
    Deze archaïsche vormen van voetbal, meestal geclassificeerd als maffievoetbal, zouden in steden en dorpen worden gespeeld, met een onbeperkt aantal spelers van tegengestelde teams, die zouden botsen in een deinende massa mensen die worstelden om op alle mogelijke manieren een opgeblazen varkensblaas te slepen naar markeringen aan elk uiteinde van een stad. Volgens sommigen zou bij sommige van dergelijke gebeurtenissen elk middel kunnen worden gebruikt om de bal in de richting van het doel te bewegen, zolang dit niet tot doodslag of moord leidde . [4] Soms probeerden de teams in plaats van markers de blaas in het balkon van de kerk van de tegenstander te trappen. Een legende dat deze spelen in Engeland voortkwamen uit een ouder en bloediger ritueel van “het hoofd van de Deen schoppen ” is waarschijnlijk niet waar.

    Valt tegenwoordig nog best mee dus…

    • Erik Edelenbosch op 15 oktober 2021 om 11:14
    • Reageer

    Ik hoor al, ik heb niks gemist aan die voetbalwedstrijd. Ik hou, in tegenstelling tot jou, niet van voetbal. Juist om dit soort gedrag langs de lijn en door fors betaalde klanten binnen de lijnen. Geef mij maar een rustig potje volleybal, of waterpolo. Neem badminton, daar is het zelfs een schande als er hard word aangemoedigd.

Laat een antwoord achter aan Erik Edelenbosch Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.