PRIK IK HEB JE !

Ik en de vrouw (als er gevaar dreigt ga ik voorop) zaten al om zeven uur ‘s ochtends in de auto, al zei de routeplanner dat we maar 40 minuten hoefden te rijden. Maar we wilden onze eerste vaccinatie niet mislopen, en je weet maar nooit wat je onderweg tegenkomt aan lekke banden of andere domme pech.

Om 9.00 uur moesten we er zijn, maar als bejaarde ben je op alles voorbereid. Zo kon het gebeuren dat wij ruim een uur te vroeg op de parkeerplaats stonden bij de sporthal waar onze bejaarde bovenarmen zich zouden laten injecteren. Niets kon meer mis gaan, we hoefden alleen maar te wachten tot ons moment was gekomen. Vanuit de auto zagen we een stoet rollators, rolstoelen en wandelstokken oprukken naar de ingang van de hal. “Zullen we ook maar gaan?” vroeg de vrouw, die driester is dan ik. “Ben je betoeterd, ‘t is pas 8 uur.” Maar na een kwartiertje op steeds heter kolen zei ik: “Vooruit maar”.

Vaccinatiefestijn ©Tomzorg

Sukkels
Onze afspraak was op een idiote manier tot stand gekomen. Een vriend had me verteld dat je niet op de brief met de vaccinatie-oproep hoefde te wachten; als je een bepaald GGD-nummer belde kreeg je een afspraak. En zo ging het, ik hoefde alleen mijn BSN-nummer te geven. En in een moeite door kon mijn vrouw ook mee. Terwijl sukkels braaf wachtten op hun brief hadden wij het al geregeld. Een dag later bleken wij ook sukkels, want een andere vriend had bij het RIVM ingelogd en een digitale afspraak gemaakt. Hij kon zich twee dagen daarna al laten prikken terwijl wij drie weken moesten wachten. Bah!

Privacy
Vreemder nog was dat de vrouw per kerende post een brief kreeg met de afspraakbevestiging en een vragenformulier. Ik ontving slechts een bevestigings-sms-je. Pas na twee weken kwam er een GGD-brief met de boodschap dat ik een afspraak kon maken! Daar zat ook het vragenformulier bij. Ik zeg tegen de vrouw: “Vrouw”, zeg ik, “waarvoor hebben die lui in godsnaam mijn BSN-nummer genoteerd?” De vrouw zei: “Om te bewijzen dat het wel snor zit met de privacy?”

© Freepik

Prikster
We voegden ons in de stoet van lammen en kreupelen. “Van Strompelstein bakt ze hier bijzonder bruin”, zei ik. “Ssst!!!! volgend jaar loop jij misschien ook zo”. In de hal werden we allerhartelijkst ontvangen door glimlachend en geruststellend GGD-personeel. Niemand taalde ernaar dat we te vroeg waren. Binnen de kortste keren betraden we samen een vertrekje, waar twee dames zetelden. Eentje achter een laptop, de ander met de vaccins in de weer. Ze glimlachten van oor tot oor en wilden niets liever dan dat we ons prettig zouden voelen. De laptop vroeg ons onze namen en geboortedata en daarna stond niets de prikster nog in de weg.

De vrouw …

Lineaal rectaal
De vrouw was eerst. Ik zag hoe de naald diep in haar bovenarm verdween. “Ik voel er niks van,” zei ze. Nu ontblootte ik mijn linker bi- en tricepspartij, waarop de prikster zei: “Graag de schouder even laten zakken, Ja, zo”. En WAM! Daar ging de naald. Het viel reusachtig mee. Wij herschikten onze kleding, dankten beide dames recht hartelijk, en elkander een prettige dag toeroepend liepen we naar een grote ruimte, waar tientallen mensen op veilige afstand van elkaar gezeten een kwartiertje moesten wachten op eventuele schadelijke neveneffecten. Er drentelden wat GGD-mensen heen en weer die volgaarne bereid waren alle vragen die konden opkomen allervriendelijkst te beantwoorden. “Er is al eens iemand flauwgevallen”, vertelde een hunner, “en ik heb ook gehoord van mensen die zo beroerd thuiskwamen dat ze lineaal rectaal naar bed gingen.” Wij vonden het naar voor die mensen en hoopten dat hun lot ons bespaard zou blijven.

…en ik

Bepfizerd
“Prik ik heb je”, zei ik tegen de vrouw toen we zij aan zij terugliepen naar de auto. “Ja”, zei ze, “nu de tweede nog. Wat een aardige mensen allemaal, vond je niet?”
“Beslist, aan het grondpersoneel ligt het niet, het zijn de bazen die er een potje van maken. Zullen we een stukje omrijden?”
“Ben je bepfizerd? Ik wil koffie. We gaan lineaal rectaal op huis aan.”
Tijdens de terugrit bespraken we Hugo de Jonge, wiens organisatorische talent we niet hoog achten. “Zou die man geen clown kunnen worden na zijn ministerschap? Hij heeft het hoofd en de schoenen al”, zei ik. “Cliniclown”, zei de vrouw.

Hugo de Clown

Steile André
Ook bespraken we André Rouvoet met zijn recente modieuze baardstoppels, die het van minister tot opper-GGD-er heeft geschopt. Wat zou dat schuiven? Van ons mag hij blijven. “Ik weet niet of hij veel fouten heeft gemaakt, maar hij schijnt 24/7 doorgewerkt te hebben om de coronacrisis te bezweren. 24/7 betekent zeven dagen per week de klok rond, wist je dat?”
“Waar zie je me voor aan? Ik heb niet onder een steen gelegen hoor.”
“Ja, maar ik bedoel, hij is een steile grefo, en de Heere Heere houdt niet van 24/7, die eist 24/6. Dus als het bij leven niet is krijgt hij zijn straf wel daarna.”
Aldus diepzinnig voortkeuvelend waren we al gauw thuis, dankbaar omdat we in een land leven waar voor ons soort mensen wordt gezorgd en ook wel opgelucht omdat we dit alvast achter de rug hadden.

….mag blijven….

5 reacties

Naar het reactie formulier

    • Jos Riemersma-Tonnaer op 15 mei 2021 om 08:28
    • Reageer

    Een vermakelijk stuk proza, Piter. Alles goed geregeld als het eenmaal zo ver is dat je je prik kunt ophalen.
    Genoeg mensen die je op zeer vriendelijke wijze begroeten en je op je gemak stellen.
    Alleen jammer dat alles met grote vertraging tot stand kwam in Nederland. Als je de voortvarende berichten uit
    buitenlanden hoort.
    Hopelijk breken er weer betere tijden aan en kunnen persoonlijke bezoekjes zonder veel omhaal plaats vinden.
    Hartelijke groet,
    Jos

    • Piet Dijkstra op 10 mei 2021 om 22:30
    • Reageer

    Hoi Piter,
    Mooi verteld! Herkenbaar. Ik tipte een vriendin in Den Haag om ook snel digitaal een afspraak te maken. Volgende dag al welkom in grote hal ADO stadion. Haast niemand te zien, maar heeel veel priksters die bij wijze van spreken om haar vochten!
    Mag Rouvoet blijven?

  1. Gisteren onze welverdiende tweede prik gehaald. Was weer als vanouds, heel gezellig met heel (veel) hartelijk personeel. De rustruimte had een update ondergaan, nieuw waren de love seats , kleine tweepersoonsbankjes. Wij maakten er dankbaar gebruik van. We konden ons bijna niet heugen eerder zo dicht naast elkaar te hebben gezeten. Toch wel een mooie ervaring na zo’n intense en gezamenlijke beleving. Gaan we vaker doen!
    In de hoek zat iemand op de knieën op de grond met allemaal hulpverleners om hem heen. We keken mekaar aan en dachten allebeide hetzelfde. Vast iemand die zojuist een prik met AstraZenica heeft gehad, veronderstelden wij. Wat waren wij blij met onze Pfizer prik.
    Na het verplichte kwartiertje op het bankje liepen wij naar de uitgang en zagen wij tot ons genoegen ook de persoon lopen die 10 minuten geleden nog op de grond zat.

    “ Hebben ze uw fietssleuteltje nog gevonden”? vroeg de beveiliger bij de uitgang aan hem.

    • Menno Samplonius op 7 mei 2021 om 17:11
    • Reageer

    Zijzee nog last van de kont gehad met al die linialen in het rectum? Hugo en André, onze nationale Prikkebenen, zullen wel denken: je doet het nooit goed al doe je het ook verkeerd.

    • Dirk Dragstra op 7 mei 2021 om 10:20
    • Reageer

    Duivels! Nu pas heb ik het door. Wat een geniaal opzetje van onze nationale Machiavelli. Rutte legt de politieke verantwoordelijkheid voor de prik bij mediageile De jonge. Die, snelle leerling en ook niet gek (al vertoont hij wel wat verschijnselen), schuift de hete aardappel door naar de steile rechterflank. Daar pakt de gevleide, eerder gesjeesde Rouvoet de handschoen op, niet bevroedend wat voor hete aardappel daar in zit. En zo boet de GGD-GHOR-directeur in de diepste krochten voor hun aller zonden tot in alle eeuwigheid: 24/7 waar het maar 24/6 mocht zijn. Duivels, geniaal!

Laat een antwoord achter aan Menno Samplonius Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.